Skip to main content
Tag

choroby serca

Genetyczne zaburzenia rytmu serca

By Artykuły

Przyczyny genetycznych zaburzeń rytmu serca

Niektóre osoby rodzą się z mutacjami w genach, które wpływają na sposób działania serca. Takie zmiany mogą powodować różne choroby, na przykład:

  1. Zespół długiego QT (LQTS) – sprawia, że serce bije zbyt wolno lub za szybko, co może prowadzić do omdleń lub poważnych problemów z sercem.
  2. Zespół Brugadów – może powodować nagłe zatrzymanie akcji serca, szczególnie podczas snu.
  3. Katecholaminergiczna tachykardia komorowa (CPVT) – wywołuje szybkie bicie serca pod wpływem stresu lub wysiłku fizycznego.
  4. Arytmogenna kardiomiopatia prawej komory (ARVC) – powoduje uszkodzenie mięśnia sercowego, co może prowadzić do groźnych zaburzeń rytmu.
  5. Zespół krótkiego QT (SQTS) – sprawia, że serce bije zbyt szybko, co zwiększa ryzyko nagłego zatrzymania krążenia.

Objawy

Objawy mogą być różne, ale najczęściej występują:

  • Kołatanie serca (uczucie szybkiego bicia serca)
  • Omdlenia
  • Zawroty głowy
  • Duszności
  • Ból w klatce piersiowej
  • Nagłe zatrzymanie akcji serca (w najcięższych przypadkach)

Niektóre osoby mogą nie mieć żadnych objawów, mimo że ich geny mają zmiany powodujące arytmie.

Diagnostyka

Aby sprawdzić, czy ktoś ma genetyczne zaburzenie rytmu serca, lekarze mogą wykonać różne badania:

  • EKG (elektrokardiogram) – bada elektryczną aktywność serca.
  • Holter-EKG – monitoruje pracę serca przez całą dobę.
  • Test wysiłkowy – sprawdza reakcję serca na aktywność fizyczną.
  • Badania genetyczne – wykrywają mutacje w genach odpowiedzialnych za rytm serca.
  • Echokardiografia lub rezonans magnetyczny serca – pozwalają ocenić strukturę serca.

Leczenie

Leczenie zależy od rodzaju choroby, ale może obejmować:

  • Leki – beta-blokery (np. propranolol) pomagają kontrolować rytm serca.
  • Implantację kardiowertera-defibrylatora (ICD) – małe urządzenie, które monitoruje serce i może je pobudzić, jeśli przestanie bić prawidłowo.
  • Unikanie czynników wywołujących arytmie – np. stresu, intensywnego wysiłku fizycznego lub niektórych leków.
  • Zabiegi ablacyjne – usuwają nieprawidłowe ścieżki elektryczne w sercu.
  • Edukację pacjenta i jego rodziny – aby wiedzieli, jak reagować w nagłych sytuacjach.

Genetyczne zaburzenia rytmu serca mogą być niebezpieczne, ale wczesna diagnoza i leczenie mogą pomóc uniknąć groźnych powikłań. Dzięki badaniom genetycznym lekarze mogą wykryć choroby jeszcze przed pojawieniem się objawów. Ważne jest, aby osoby z rodzinną historią problemów z sercem regularnie badały się u kardiologa i stosowały się do zaleceń lekarzy.

10 lutego, 2025
Love0

Duszność – kiedy warto się niepokoić?

By Artykuły
Duszność, czyli uczucie braku powietrza, jest jednym z najczęstszych objawów wielu chorób. Choć może wydawać się niegroźna, warto wiedzieć, kiedy warto zgłosić się do lekarza.
Co to jest duszność?
Duszność to subiektywne odczucie, które może mieć różną intensywność i charakter. Może pojawiać się podczas wysiłku, w spoczynku, a nawet w nocy. Towarzyszyć jej mogą inne objawy, takie jak kaszel, świszczący oddech, ból w klatce piersiowej czy kołatanie serca.
Przyczyny duszności
Duszność może być spowodowana wieloma czynnikami, w tym:
  • Choroby układu oddechowego: astma, przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP), zapalenie płuc, nowotwory płuc, rozedma płuc.
  • Choroby układu krążenia: niewydolność serca, zawał serca, arytmie serca.
  • Choroby krwi: anemia.
  • Choroby układu nerwowego: choroby mięśni oddechowych, zaburzenia nerwowe.
  • Inne: alergie, nadwaga, otyłość, stres, lęk.
Kiedy zgłosić się do lekarza?
Należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem, jeśli:
  • Duszność pojawia się nagle i jest bardzo nasilona.
  • Duszność towarzyszy jej ból w klatce piersiowej, kołatanie serca, zawroty głowy lub omdlenia.
  • Duszność pojawia się w spoczynku lub podczas niewielkiego wysiłku.
  • Duszność pogarsza się pomimo stosowania leków.
  • Duszność jest związana z innymi objawami, takimi jak kaszel, gorączka, obrzęki nóg.
Diagnostyka
Aby ustalić przyczynę duszności, lekarz przeprowadzi szczegółowy wywiad, zbada pacjenta i zleci dodatkowe badania, takie jak:
  • Badanie krwi: pozwala ocenić poziom hemoglobiny, elektrolitów, markerów zapalnych.
  • Badanie spirometrii: ocenia funkcję płuc.
  • EKG: pozwala ocenić pracę serca.
  • Rtg klatki piersiowej: pozwala ocenić strukturę płuc i serca.
  • Tomografia komputerowa: pozwala uzyskać bardziej szczegółowy obraz płuc i innych narządów.
  • Badanie echokardiograficzne: pozwala ocenić pracę serca.
Leczenie
Leczenie duszności zależy od przyczyny schorzenia. Może obejmować:
  • Farmakoterapię: stosowanie leków rozszerzających oskrzela, leków przeciwzapalnych, leków moczopędnych, leków obniżających ciśnienie tętnicze.
  • Tlenoterapię: podawanie tlenu w przypadku niedotlenienia.
  • Chirurgię: w przypadku nowotworów płuc, wad serca lub innych schorzeń wymagających operacji.
  • Rehabilitację oddechową: nauka prawidłowego oddychania i ćwiczeń fizycznych.
Profilaktyka
Aby zapobiegać duszności, warto:
  • Rzucić palenie.
  • Regularnie uprawiać aktywność fizyczną.
  • Zdrowo się odżywiać.
  • Utrzymywać prawidłową wagę.
  • Regularnie odwiedzać lekarza.
Pamiętaj, że duszność nie jest chorobą, a jedynie objawem. Dlatego tak ważne jest, aby jak najszybciej zgłosić się do lekarza i ustalić przyczynę tego dolegliwości.
Konsultacja lekarska jest niezbędna do prawidłowej diagnozy i wdrożenia odpowiedniego leczenia.
14 listopada, 2024
Love0